Merhaba yolculuğumun başlangıcı olan PerEXP. Senin sunduğun felsefe ile insanlarla iletişime geçmeyi, onlarla etkili konuşmayı, inandığıma inandırabilmeyi ve daha nicesini öğrendim. Seni kurduğum günün heyecanını ve geceleri sırf bu yüzden uyuyamadığımı çok iyi hatırlıyorum. En kara günlerimde hayatı boş verip sadece sana odaklandığım zamanları hatırlıyorum. Kendimi bilim üzerinde sürekli olarak mükemmel bir şekilde geliştirmek için kendime konuştuğum zamanları hatırlıyorum. Sahi hayatımın en berbat zamanlarında nasıl olur da böyle bir tohum ekmeyi başardım? İnsanlarla konuşurken kasılan ben, nasıl konuşmadan konuşmaya atlayan birisine dönüştü? Nasıl bir kuruluşun liderliğini yapan bir kişi oldu? Nasıl onun kurduğu bir çevre oluştu? Nasıl hayallerine inanan insanları arkasından yürümeye ikna etti? "Personal Experience" felsefesini nasıl devasa bir amaca dönüştürdü? Hayat oldukça beklenmedik bir şekilde ilerlemeyi nasıl başarıyor, inan hiç bilmiyorum. Arkamdan kaç insan geldi kaç insan geçti ama amacım hiçbir zaman şaşmadı. "Kendimi keşfedip kendim olmak" Çoğu insanın otobüsten okula, okuldan otobüse gittiği bu sınav zamanlarında ben sadece devamında nasıl bir yatırım yapmayı seçeceğimi düşünüp duruyordum. O kadar ilginç geliyor ki insanlar kendine sunulmuş hqayat çizgisinde kalmayı seçerken ben ısrarla reddetmeyi seçiyordum. Ders çalışmakla alakası yoktu, benim seçimlerimle alakalıydı. Zira odaklandığım konularda isteyince en olmayı zaten başarmıştım, başarabilirdim. Beni buraya rüzgar itmemişti. Yaprak gibi rüzgar beni savurmamıştı. Ben orayı seçmiştim. O kadar çok şey yaşadım ki. Kalbimin götürdüğü yer kimi zaman geceler boyunca projem üzerine düşünmek, kimi zaman kendimi daha çok tanımaya çalışarak kendimle yüzleşmeye çalışırken varoluşsal acı çekmek, kimi zaman sevdiğim & aşık olduğum kişinin peşinden kendimi delicesine kasarak koşmak, kimi zaman insanlarla yaşamımı kökünden etkileyecek şekilde kavga edip bambaşka dünyalara geçmek. Evet, hepsini acısıyal tatlısıyla dibine kadar yaşamayı tercih ettim. Biliyor musun? Çok güçlü hissediyorum. Altı dolu ve gelecek vaad eden bir güç. Herkes gibi yaşamayı tercih etmedim. Bir robot olmayı tercih etmeyecek kadar insan olarak kalbimin söylediklerine değer veriyorum. Kim olmam gerektiğini keşfetmeyi ve buna harcadığım zamanın her zerresine değer veriyorum. Ağladığım gece zamanları, sırtımda stresden geçmeyen yaralar vs. evet her zerresinde bir anlam yüklü. Gelişi güzel yaşamıyorum. Omurgasız insanlar aynı ortamları paylaşmıyorum. Hayatı sorgulamayı tercih etmeyip aptal olmayı tercih etmiyorum. Vefasız insanlarla aynı çizgide yürümüyorum. Ne romantik ne de taş kafalı değilim. Ben yalnızca doğru olanı yapıyorum. En zor zamanlarda bile olsa bağımsızlık doğrusunu asla bırakmayan atam gibi. Yeri geldiğinde deli olmak gerektiğini ondan öğrendim. Bir kişinin peşinden delicesine koşarken aklımda o vardı. Doğru yeri geldiğinde deli olmak yeri geldiğinde sinirli olmak yeri geldiğinde rasyonel olmayı gerektiriyor. Ben bunu öğrendim, bunu yapıyorum. Bu yazı benden sana gelsin, Yıkılmadım canım benim : D Herkes gibi olmayacağım. Her zaman realitede olacağım. Mevcut kuruluşum PerEXP Teamworks ile daha dev projelerimle burada olacağım : )
İçimdeki Çocuk
Merhaba yolculuğumun başlangıcı olan PerEXP. Senin sunduğun felsefe ile insanlarla iletişime geçmeyi, onlarla etkili konuşmayı, inandığıma inandırabilmeyi ve daha nicesini öğrendim. Seni kurduğum günün heyecanını ve geceleri sırf bu yüzden uyuyamadığımı çok iyi hatırlıyorum. En kara günlerimde hayatı boş verip sadece sana odaklandığım zamanları hatırlıyorum. Kendimi bilim üzerinde sürekli olarak mükemmel bir şekilde geliştirmek için kendime konuştuğum zamanları hatırlıyorum. Sahi hayatımın en berbat zamanlarında nasıl olur da böyle bir tohum ekmeyi başardım? İnsanlarla konuşurken kasılan ben, nasıl konuşmadan konuşmaya atlayan birisine dönüştü? Nasıl bir kuruluşun liderliğini yapan bir kişi oldu? Nasıl onun kurduğu bir çevre oluştu? Nasıl hayallerine inanan insanları arkasından yürümeye ikna etti? "Personal Experience" felsefesini nasıl devasa bir amaca dönüştürdü? Hayat oldukça beklenmedik bir şekilde ilerlemeyi nasıl başarıyor, inan hiç bilmiyorum. Arkamdan kaç insan geldi kaç insan geçti ama amacım hiçbir zaman şaşmadı. "Kendimi keşfedip kendim olmak" Çoğu insanın otobüsten okula, okuldan otobüse gittiği bu sınav zamanlarında ben sadece devamında nasıl bir yatırım yapmayı seçeceğimi düşünüp duruyordum. O kadar ilginç geliyor ki insanlar kendine sunulmuş hqayat çizgisinde kalmayı seçerken ben ısrarla reddetmeyi seçiyordum. Ders çalışmakla alakası yoktu, benim seçimlerimle alakalıydı. Zira odaklandığım konularda isteyince en olmayı zaten başarmıştım, başarabilirdim. Beni buraya rüzgar itmemişti. Yaprak gibi rüzgar beni savurmamıştı. Ben orayı seçmiştim. O kadar çok şey yaşadım ki. Kalbimin götürdüğü yer kimi zaman geceler boyunca projem üzerine düşünmek, kimi zaman kendimi daha çok tanımaya çalışarak kendimle yüzleşmeye çalışırken varoluşsal acı çekmek, kimi zaman sevdiğim & aşık olduğum kişinin peşinden kendimi delicesine kasarak koşmak, kimi zaman insanlarla yaşamımı kökünden etkileyecek şekilde kavga edip bambaşka dünyalara geçmek. Evet, hepsini acısıyal tatlısıyla dibine kadar yaşamayı tercih ettim. Biliyor musun? Çok güçlü hissediyorum. Altı dolu ve gelecek vaad eden bir güç. Herkes gibi yaşamayı tercih etmedim. Bir robot olmayı tercih etmeyecek kadar insan olarak kalbimin söylediklerine değer veriyorum. Kim olmam gerektiğini keşfetmeyi ve buna harcadığım zamanın her zerresine değer veriyorum. Ağladığım gece zamanları, sırtımda stresden geçmeyen yaralar vs. evet her zerresinde bir anlam yüklü. Gelişi güzel yaşamıyorum. Omurgasız insanlar aynı ortamları paylaşmıyorum. Hayatı sorgulamayı tercih etmeyip aptal olmayı tercih etmiyorum. Vefasız insanlarla aynı çizgide yürümüyorum. Ne romantik ne de taş kafalı değilim. Ben yalnızca doğru olanı yapıyorum. En zor zamanlarda bile olsa bağımsızlık doğrusunu asla bırakmayan atam gibi. Yeri geldiğinde deli olmak gerektiğini ondan öğrendim. Bir kişinin peşinden delicesine koşarken aklımda o vardı. Doğru yeri geldiğinde deli olmak yeri geldiğinde sinirli olmak yeri geldiğinde rasyonel olmayı gerektiriyor. Ben bunu öğrendim, bunu yapıyorum. Bu yazı benden sana gelsin, Yıkılmadım canım benim : D Herkes gibi olmayacağım. Her zaman realitede olacağım. Mevcut kuruluşum PerEXP Teamworks ile daha dev projelerimle burada olacağım : )
